به مناسبت هفته وحدت؛ مانع وحدت شیعه و سنی چیست؟
دردانگ نیوز: هر سال از 12 ربیع الاول تا 18 ربیع الاول که به ترتیب تاریخ میلاد رسول اکرم (ص) طبق عقیده اهل سنت و الجماعت و اهل تشیع می باشد. هفته وحدت و مراسم ویژه ای با حمایت و هزینه دولت برای تحکیم وحدت [؟!] برگزار می گردد.
سوال اینجاست اگر فرض کنیم واقعاً دولت سعی دارد وحدت بین شیعه و سنی برقرار شود، پس تا چه حد در هدف اش موفق بوده است؟ آیا طرفین علی الخصوص اهل سنت که در اقلیت و محرومیت قرار دارد به وحدت رسیدند و یا حداقل اختلافاتشان کمتر شده است؟ رهبران انقلاب چه اقدامات عملی در مسیر تحکیم وحدت و رفع تبعیض ها و گله های اهل سنت برداشته اند؟
آیا با برگزاری مراسم هفته وحدت "وحدت و همبستگی" حاصل می شود؟
سه دهه تاریخ رژیم و وقایع و اتفاقات پیش آمده جوابگوی سوالات ماست.
هفته وحدت از بزرگترین دروغ های گردانندگان نظام است. عملکرد دولت ها طی سی سال ثابت می کند وحدت و اتحاد شیعه و سنی هدف رژیم نبوده و نیست. آنها فقط از اینگونه مراسم و یادبودها بهره سیاسی می برند و در مقابل دیدگان دیگر مسلمانان خود را منادی وحدت بین المسلمین ظاهر می کنند تا با جلب رضایت جهان اسلام با آسایش خیال اهل سنت ایران را استحصال و تا حد توان تضعیف نمایند. مشخص است در چنین صورتی وحدت واقعی هرگز مقصد سرکردگان نظام ولایت فقیه نیست.
به همین علت است اهل سنت بیش از پیش در تنگناه قرار گرفته و تبعیض های مذهبی و قومی نسبت به سنی ها افزایش یافته است. شیعه و سنی بحیثیّت ملت و دو جامعه مذهبی ایرانی با آرامش در کنار هم زندگی می کردند اما اقدامات وحشیانه و ناعاقلانه آحوندهای شیعه حاکم بر کشور باعث ایجاد تنش و اختلاف بین فریقین شده است.
عملکرد سی ساله رژیم سبب تنفر مردم چه شیعه چه سنی از رژیم جمهوری اسلامی شده و طرفین از اقدامات دولت ابراز انزجار می کنند.
طبعاً جامعه اهل سنت که بیش از همه با تبعیض و ظلم وستم مواجه است؛ از سران نظام و هم کیشان آنها متنفر شده و حکومت مذهبی ایران را دشمن خود می پندارد.
نتیجه این سیاست غلط و نابخردانه رژیم بر کسی مخفی نیست. رهبران اهل سنت بیش از گذشته شکایت دارند که جامعه اهل سنت با تبعیض مواجه است و حقوق قانونی و مدنی اهل سنت نادیده گرفته می شود. نه اینکه به اهل سنت بها داده نمی شود بلکه تلاش ها برای محدود و ضعیف کردن آنها افزایش یافته است. اهل سنت خود را در محاصره کامل تصور می کند که به اندازه شهروند درجه دو هم حق زیستن ندارد.
در واکنش همین سیاستهای تبعیض آمیز و اشتباه جمهوری اسلامی است که روز به روز به تعداد گروه های مسلح مخالف دولت افزوده می شود و عملیاتهای مسلحانه احزاب مخالف رژیم در سیستان وبلوچستان، کردستان و مناطق کرد نشین، خراسان وخوزستان باعث پریشانی و اضطراب مقامات متکبر و کوته فکر شده است.
شایسته بود دولتمردان بجای برگزاری مراسم هفته وحدت وشعار تو خالی، عملاً گامی در مسیر وحدت بر می داشتند. آنهائی که دم از وحدت بین المسلمین می زنند اگر حقوق شهروندی اهل سنت را به آنها می دادند و دست از سر جامعه اهلسنت بر می داشتند وحدت و همدلی بطور طبیعی بر جامعه حاکم می شد و دیگر نیازی به برگزاری چنین مراسم فریبنده ای نبود.
اما برگزاری هفته وحدت بدون رضایت اهل سنت محال است. اگر دولت از یک طرف ادارات و ارگان های رسمی را از سنی ها پاکسازی کند، فعالان سنی مذهب را اعدام و زندانی کند، مدارس و مساجد را پلمپ یا تخریب نماید و بر تردد و ارتباط آنها با یکدیگر قدغن زند و در تلاش تذلیل رهبران اهل سنت باشد؛ با نامگذاری یک هفته بنام وحدت هرگز به هدف اش نخواهد رسید. بلوغ سیاسی جامعه اهل سنت و بیداری تک تک آنها و مقاومت جان برکفان بالاخره رژیم را مجبور به تغییر سیاست در قبال اهل سنت خواهد نمود.
