خبر انفجار بمب در مسجد امیرالمومنین زاهدان بلافاصله بعد از پایان یافتن رزمایش امنیت و اقتدار نشان میدهد رزمایشها بغیر از بلعیدن میلیاردها پول نه امنیتی به دنبال دارند و نه اقتداری بوجود میآورند.
تأکید مرتب استاندار این استان را در هفتههای اخیر که اصرار داشت استان سیستان و بلوچستان یکی از امنترین استانهای ایران است البته که من جدی نمیگرفتم و میدانستم آنچه که نظام در این استان کاشته متأسفانه محصولی غیر از آن خواهد داشت که استاندار شعارش را میدهد.
اعدام یعقوب مهرنهاد جوانی که با مجوزِ خود نظام دست به فعالیتهای فرهنگی زده بود و اعدام پی در پی چند روحانی سنی به جرم ثابت نشدهی همکاری با گروهک جندالله و دستگیری و ترور ریش سپیدان و تخریب اماکن مذهبی در این استان اقداماتی بود که اکثر فعالین سیاسی اجتماعی این استان را نگران عواقب آن میکرد.
هشدارهای چند باره اکثر ما که با خشونت و مبارزه مسلحانه مخالفیم نه تنها از طرف مقامات ندیده گرفته شد بلکه افرادی که مشخصاً از جانب نظام حمایت میشدند به قصد تخریب، ما را مرتبط به گروهکهایی اعلام میکردند که همیشه خشونت و کشتار کور آنها از جانب ما محکوم شده بود.
حد اقل در بیش از پنجاه پست همین وبلاگ در چندین سال گذشته در مناسبتهای مختلف که نظام با سیاستهای غلط خود نا امنی را به این استان میآورد پیش بینی کرده بودم که این استان و نهایتاً ایران به سمت خشونتهایی پیش خواهد رفت که در افغانستان و پاکستان و عراق شاهد آنیم. متأسفانه با اینکه این نظام سی ساله شده و ریش رهبرانش با کشتار و اعدام و سنگسار همین مردم سفید شده هنوز در مملکت داری، نشانههایی از شعور در رفتار آنها دیده نمیشود.
برگزاری مراسم دولتی سوگواری و دامن زدن به احساسات مذهبی و سپردن پستهای کلیدی استان به دست متعصبین و تند روها از اقدامات چهار سال اخیر این نظام است که به سیاستهای غلط قبلی افزوده شده است.
خبر انفجار بمب در مسجد امیرالمومنین زاهدان فاجعهای است که همهی ما باید از آن به خود بلرزیم. ضمن اعلام انزجار از این حرکت، خود را در اندوه بیکران هموطنان و همشهریهای زاهدانیم شریک میدانم. هیچ منطق و استدلالی نمیتواند چنین حرکاتی را توجیه و قابل قبول کند.
