۱۳۸۷/۱۱/۲۸

نماز بزرگترین مظهر تعظیم الهی




دردانگ نیوز به نقل از سنی آنلاین
مولانا عبدالحمید امام جمعه زاهدان: بعد از ایمان به ذات یگانه الهی و اعتقاد به خدا مهم ترین عمل در همه ادیان به ویژه در دین اسلام است.شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید در خطبه جمعه این هفته به بیان اهمیت نماز و جایگاه ویژه آن در شریعت اسلامی و وظیفه مسلمانان در قبال آن پرداخت.
ایشان درآغاز فرمود: بسیاری هستند که نماز را دست کم و معمولی می شمارند یا با تنبلی نماز می خوانند و بعضی از نمازها یا متأسفانه تمام نمازها را ترک می کنند و به تأثیر و اهمیت نماز توجهی نمی کنند. در حالی که نماز مهمتر از آن چیزی است که ما تصور می کنیم. همه انبیاء نماز خوانده اند و به اقامه نماز امر کرده اند.ایشان افزودند: نماز بعد از ایمان به ذات یگانه الهی و اعتقاد به خدا مهم ترین عمل در همه ادیان بوده و در اسلام نیز از این جایگاه ویژه برخوردار است و ما در اسلام عملی بزرگتر از نماز نداریم.مولانا تأکید کرد: در منابع ارزشمند اسلام یعنی قرآن کریم و احادیث گهربار نبی مکرم اسلام صلی الله علیه وسلم در مورد اهمیت نماز دستورهای فراوان آمده است.امام جمعه اهل سنت زاهدان با ذکر آیاتی از قرآن در اهمیت نماز گفت: جالب این است که در قرآن دستور به اقامه نماز داده شده است «أقیموا الصلاة» یا «أقم الصلاَة» نماز را اقامه کنید. اقامه نماز به معنای درست و صحیح ادا کردن نماز است. الله تعالی نفرمود: نماز را بخوان «صلّ» و نفرمود: نماز را ادا کن «أدّ الصلاة» منظور این است که آنطور که شایسته مقام و جایگاه نماز است باید نماز را به جای آورد.ایشان در ادامه به تایید نماز در زندگی انسان و تربیت و تزکیه شخص به عنوان یکی از ارکان اسلام اشاره کرد و فرمود: اگر نماز با پایبندی کامل و به طور درست و صحیح ادا شود إن شاء الله تحول مثبت در زندگی ها خواهد آمد و به برکت نماز گناهان از بین خواهند رفت. قرآن نیز به این مطلب اشاره دارد آنجا که می فرماید: «أقم الصلاة إن الصلاة تنهی عن الفحشاء و المنکر» نماز را برپای دار همانا نماز از فحشا و منکرات باز می دارد.مولانا عبدالحمید به ارکان نماز اشاره کرده و از قول امام محمد غزالی و شاه ولی الله دهلوی در کتاب «حجة الله البالغة» نقل کرد که؛ مهمترین اساس در نماز این است که بنده، درماندگی و عاجزی و بی کسی خود را به بارگاه الهی اظهار نماید. زیرا، نماز بزرگترین مظهر تعظیم الهی و بزرگترین نماد خضوع و افتادگی در مقابل خداوند است، خداوندی که خالق و مالک است، و برای اظهار تذلل و خضوع بیشتر دست در نماز بسته می شود. البته در سنّت نیز تأکید آمده است و گروهی باز بودن دست ها را نشانه تعظیم می دانند، ولی همه اتفاق نظر دارند که قیام (ایستادن) در بارگاه الهی، رکوع (خم شدن پیش پروردگار)قرائت (خواندن کلام الله، پاک ترین کلام در نماز) سجده (نهایت عاجزی خضوع و ساییدن پیشانی بر زمین عبادت و بندگی) همه جزء فرایض و ارکان نماز هستند. به همین دلیل است که سجده که نهایی ترین حالت تذلل بنده است نزدیک ترین حالت قرب الهی است که در هیچ جای دیگر این قرب احساس نمی شود.بوسیدن حجر الاسود، گرفتن ملتزم و چسبیدن به خانه کعبه، همه اینها حالت قرب هستند، اما هیچ کدام به اندازه سجده باعث تقرب و نزدیکی به خدا نمی شوند.امام جمعه اهل سنت زاهدان درباره تایید نماز در رسیدن به قرب الهی و اتصال به عالم ملکوت فرمود: انسان از راه سجده و نماز به قرب الهی می رسد. درحدیث آمده است که: هرگاه شما نیت نماز می کنید و دربرابر خدا می ایستید، تمام حجاب ها از میان شما و الله تعالی برداشته می شود و بدون حجاب و پرده به تمجید و ثناء تعریف خداوند می پردازید و خواسته هایتان را مطرح می کنید.به همین دلیل است که گفته شده است؛ نماز معراج مؤمن است و ملاقات با پروردگار فقط در نماز میسر است و بس.مولانا عبدالحمید درادامه به آداب نماز پرداخته و فرمود: انسان باید در بارگاه الهی مؤدبانه بایستد و با حضور قلب نماز بخواند. از مشغول شدن قلب به اطراف جلوگیری کند و همه تن متوجه الله تعالی شود و عظمت و احترام الهی را در دل داشته باشد و تصور کند که من در پیشگاه خدا اظهار عاجزی می کنم و من درمانده ای هستم که دری غیر از دربار الهی ندارم و کسی غیر از خدا ندارم و بی کسم و الله مولای من است و این بزرگترین رکن نماز و روح نماز است.ایشان افزودند: باید پراکندگی خاطر و تشتت افکار را از خود دور کند و بگوید: این وقت خلوت و راز و نیاز با الله تعالی است.مولانا تأکید کرد: نماز می تواند مؤثر باشد و زندگی انسان را متحول کند و حب خدا را در دل پیدا کند و انسان را از نافرمانی و گناه منع کند.خطیب مسجد مکی به بیان احادیث وارده در این باره پرداخته و فرمود: در روایتی آمده است هر انسانی که نماز می خواند و پایبند نماز است الله تعالی او را حفاظت می کند و هرگاه نماز را ترک کرد حفاظت خدا از اوبرداشته می شود و در امان الهی نمی ماند.در حدیث دیگری آمده است که: عهد بین ما و بین مردم بر نماز است تا زمانیکه نماز را پایبندی کنند مسلمان هستند، و اگر نماز را ترک کنند ما با آنها هیچ عهدی نداریم، زیرا عهد را شکسته اند.در حدیث دیگرآنحضرت صلی الله علیه وسلم ترک نماز را به منزله کفر قرار دادند. روایات صحیح بخاری است که؛ «من ترک الصلاة فقد کفر، من ترک الصلاة متعمداً فهو کافر» هرکس نماز را عمداً ترک کند، کافر شد.ایشان تأکید کرد: این سخن بنده یا یک عالم نیست، بلکه سخن رسول الله صلی الله علیه وسلم است. به همین دلیل امام احمد بن حنبل از میان ائمه اهل سنت می فرماید: هرکس نماز را قصداً ترک کند مرتدّ است. این فتوای یک شخصیت برجسته عالم اسلام است و ایشان می فرمایند: اگر این فرد تارک الصلاة مُرد او را در قبرستان مسلمین دفن نکنند بلکه در قبرستان کفار دفن کنند.مولانا عبدالحمید افزود: این (نماز) فریضه ای سنگین است اختیاری نیست. فقط پذیرفتن اسلام و دین، اختیاری است. «لاإکراه فی الدین». اما بعد از قبول کردن اسلام دیگر اختیاری وجود ندارد و نباید نماز را ترک کند و در ادای آن کوتاهی نماید.امام جمعه اهل سنت زاهدان به وضعیت مسلمانان امروز در مورد پایبندی به نماز اشاره کرد و گفت: امروز نماز در میان مسلمانان ضایع می شود. وقتی می بینم بسیاری از دختران و پسران جوان و بسیاری از پیرمردان نماز را ترک می کنند و نسبت به نماز بی اعتنایند و می گویند: اصل، ایمان و اعتقاد است، در حالیکه نماز هرگز از ایمان جدا نیست و حتی خداوند در قرآن کلمه ایمان را بر نماز اطلاق کرده است. «وما کان الله لیضیع إیمانکم» حضرت ابن عباس و اکثرمفسرین ترجمه کرده اند: «أی و ما کان الله لیضیع صلاتکم.» معلوم می شود هرگز نماز و ایمان از هم جدا نمی شوند.ایشان ادامه دادند: تا زمانی که نمار اقامه نشود و فرزندان ما، همسایگان و دوستان ما، فامیل ها و آشنایان ما نماز نخوانند جامعه همچنان دچار مشکل شدید خواهد بود.واقعاً تعجب انگیز و تأسف آور است که انسان نماز را ترک کند و جرأت کند خود را مسلمان واهل ایمان بداند در حالی که دلیل صحت ادعای ایمان، نماز است.ایشان ترغیب نمودند: همه باید اهل نماز باشیم. در هر جا که هستیم نماز را ادا کنیم، در مسجد، در خانه، در صحرا، بیابان، در شهر و بازار و ... در همه جا.وی افزود: به فرزندان تأکید کنیم نماز را سر وقت بخوانند. آخرین جمله ای که در حدیث از رسول الله صلی الله علیه وسلم نقل شده است تاکید و توصیه در مورد نماز است. یعنی در آخرین لحظه های زندگی که می خواستند جان به جان آفرین تقدیم کنند به نماز تاکید کردند. پس باید به نماز اهمیت بسیار قایل شویم.ایشان با تأکید مجدد و یاد آوری موت، نماز را به عنوان بهترین عمل برای بعد از مرگ معرفی کرده وتصریح کردند: مرگ در پیش است و طبق دستور رسول الله- صلی الله علیه وسلم- باید مرگ را به کثرت یاد کنیم، و همه می دانیم که مرگ آمدنی است و همه می میریم و باید فکر کرد که چه چیزی برای این سفر طولانی و راههای صعب العبور و گذرگاههای سخت آماده کرده ایم؟. چقدر در گوشه نشینی و سر به جیب تفکر فرو برده و بر کارهای ناشایسته خود گریه کرده ایم و چقدر در فکر اصلاح خود، خانواده و جامعه بوده ایم؟ایشان افزودند: امروز متأسفانه مشغله دنیا و کار و بار دنیا ومعضلات اقتصادی همه افکار ما را به خود مشغول کرده است.در توضیح بیشتر گفتند: من نمی گویم برای دنیا و معاش خود فکر نکنید ولی بنده عرض می کنم که برای آخرت و دین چقدر آمادگی کردید، و برای ملاقات الهی چقدر آمادگی دارید؟ در حدیث آماده است "من أحبّ لقاءالله، أحبّ الله لقاءه و من کره لقاء الله کره الله لقاءه" هرکس ملاقات الهی را دوست دارد، خدا هم ملاقات او را دوست دارد، و هرکس که ملاقات با خدا را مبغوض می دارد، خدا هم ملاقات او را ناپسند می داند.معنای این حدیث این است که هرگاه لحظه ملاقات وجدایی از این دنیا نزدیک می شود، اگر اعمال نیک فرستاده و عملکرد خوب داشته، ملاقات با خدا را دوست می دارد و الله هم ملاقات او را دوست دارد. ولی انسان متمرد و نا فرمان کسی که نماز را قضا کرده ودستور رب را شکسته وقتی اعمالش را می بیند نمی پسندد که با این اعمال خدا را ملاقات کند و خدا هم ملاقات او را نمی پسندد.مولانا عبدالحمید در پایان همگان را دوباره به ترک غفلت و ادای فرایض الهی تشویق کرده و فرمود: نباید یک لحظه غافل باشیم، امروز مردم شب ها را با تماشای برنامه های تلویزیونی فیلم ها و ماهواره ها ضایع می کنند و دیر می خوابند و نماز صبح را فدا می کنند. باید به جماعت مساجد خصوصاً در نماز صبح بشتابیم.